Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονο και αυξανόμενο πόνο σε συνδυασμό με αίσθημα καύσου  στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα. Κινήσεις όπως το σφίξιμο της μπουνιάς, η αντίσταση και το σπρώξιμο τείνουν να επιδεινώνουν τον πόνο.

Στα πρώτα στάδια, η αλλαγή ή τροποποίηση της δραστηριότητας που προκαλεί τον τραυματισμό είναι αρκετές για να επιτρέψουν στον οργανισμό να αυτοπεριορίσει τη φλεγμονή.  Η αποφόρτιση της περιοχής συνδυάζεται με μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παγοθεραπεία, φυσικοθεραπεία ή χρήση νάρθηκα. Σε πιο προχωρημένα στάδια γίνεται έγχυση κορτικοστεροειδών ή αυτόλογων επουλωτικών παραγόντων (PRP). Σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν σε διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών, συνίσταται η χειρουργική θεραπεία. Συνήθως, πραγματοποιείται αφαίρεση των φθαρμένων ιστών. Οι περιπτώσεις όπου προχωρούμε σε χειρουργική θεραπεία, δεν είναι συνήθεις.

Αρχικά, θα πρέπει να αποφεύγονται οι κινήσεις που εκλύουν πόνο να γίνονται με μεγάλη ταχύτητα.

Οι παρακάτω απλές ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν:

• Τοποθετήστε το αντιβράχιο (αγκώνα μέχρι καρπό) σας σε μια σταθερή επιφάνεια με λυγισμένο τον αγκώνα. Κρατήστε με το χέρι σας ένα μαλακό μπαλάκι (του τένις). Σφίξτε το στη γροθιά σας, μετρώντας μέχρι το 10 και χαλαρώστε. Επαναλάβετε για 10 φορές στο κάθε χέρι.
• Τοποθετήστε ένα ελαφρύ βάρος στην παλάμη σας, αφήστε το να γλιστρήσει στην άκρη των δαχτύλων σας και έπειτα αφήστε το να κυλίσει πίσω στην παλάμη σας. Εκτελέστε την άσκηση 10 φορές και επαναλάβετε με το άλλο χέρι.
• Κρατήστε ένα ελαφρύ βάρος στο χέρι σας, με την παλάμη στραμμένη προς τα κάτω. Τοποθετείστε το αντιβράχιο σας σε μια σταθερή επιφάνεια πχ. στο «μπράτσο» μιας πολυθρόνας, με την άκρα χείρα να προεξέχει ώστε να μπορέσετε να εκτελέσετε την κίνηση. Με τον καρπό του χεριού σας, σηκώστε το βάρος προς τα πάνω (έκταση καρπού) και μετά προς τα κάτω (κάμψη καρπού). Προσπαθήστε να απομονώσετε την κίνηση του καρπού, κρατώντας το υπόλοιπο άκρο σταθερό. Επαναλάβετε για 10 φορές στο κάθε χέρι.