μαθε για τον ωμο

τραυματικο εξαρθρημα ωμου

Ο ώμος είναι η άρθρωση με το μεγαλύτερο εύρος κίνησης -σκέψου τις κινήσεις που κάνεις στο CrossFit, το tennis, τα βάρη ή ακόμη και στην καθημερινότητά σου από τη στιγμή που ξυπνάς! Είναι όμως και η άρθρωση που εξαρθρώνεται συχνότερα.

Γιατί «βγαίνει ο ώμος» μου;

Το εξάρθρημα ώμου συμβαίνει συνήθως μετά από τραυματισμό και απαιτεί την άσκηση σημαντικής ή λιγότερο σημαντικής βίας, αναλόγως της σωματοδομής κι ανατομίας του αθλητή. Κατά το τραυματικό γεγονός, προκαλούνται βλάβες σε διάφορα ανατομικά στοιχεία της άρθρωσης, όπως ρήξη του επιχείλιου χόνδρου της ωμογλήνης (βλάβη Bankart), συμπιεστικό κάταγμα της κεφαλής του βραχιονίου (βλάβη Hill-Sachs), ρήξη των θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων καθώς και οστικό έλλειμα ωμογλύνης. Οι βλάβες αυτές μπορεί να είναι αρκετά μεγάλες από το πρώτο επεισόδιο, αλλά συνήθως εξελίσσονται ανάλογα με τον αριθμό των υποτροπών. Γι’αυτό το λόγο, δεν πρέπει να ο ασθενής να τις αγνοεί ή να τις παίρνεις αψήφιστα.

Τί είναι το χρόνιο υποτροπιάζον εξάρθρημα ώμου;

Αν αυτές οι βλάβες δεν επουλωθούν, τότε τα επεισόδια εξαρθρήματος του ώμου μπορεί να επαναλαμβάνονται. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται χρόνιο υποτροπιάζον εξάρθρημα ώμου και προκαλεί επαναλαμβανόμενα επεισόδια αστάθειας της άρθρωσης. Πρόκειται για μια κατάσταση που ταλαιπωρεί τον πάσχοντα και του δημιουργεί πολλά προβλήματα, όχι μόνο στις αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και στην καθημερινότητά του. Είναι ένας τραυματισμός που αν δεν αντιμετωπισθεί σωστά, σε αφήνει με ένα συνεχή φόβο και σε διαρκή επαγρύπνηση για το πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα ξανασυμβεί.

Αυτό που παρατηρείται συνήθως είναι ότι όσο μικρότερη είναι η ηλικία που συμβαίνει το πρώτο εξάρθρημα ώμου και όσο μεγαλύτερο είναι το επίπεδο της δραστηριότητας του ατόμου, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα νέων υποτροπών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι η πιθανότητα υποτροπής του εξαρθρήματος όταν συμβεί πρώτη φορά σε ηλικία μικρότερη από 20 ετών είναι >90%! Σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς, ειδικά άνω των 45 ετών, η πιθανότητα υποτροπών μειώνεται αλλά υπάρχει σημαντικός κίνδυνος ρήξης του στροφικού πετάλου που πρέπει να αποκλειστεί μετά από ένα εξάρθρημα ώμου σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα.

Τα επεισόδια των υποτροπών προκαλούνται με ολοένα και μεγαλύτερη ευκολία. Όλοι οι δείκτες ποιότητας ζωής επηρεάζονται αρνητικά και δεν είναι σπάνιο, ασθενείς να αναφέρουν ότι ο ώμος του εξαρθρώνεται ακόμη και στον ύπνο τους!

«Βγαίνει ο ώμος μου». Πώς το αντιμετωπίζω;

Στις περιπτώσεις που  η συντηρητική αντιμετώπιση, η οποία περιορίζεται σε ασθενείς μεγαλύτερων ηλικιών και με ελαφρότερη δραστηριότητα, δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, προκαλείται αποσταθεροποίηση της άρθρωσης και εμφάνιση υποτροπών. Σήμερα, ιδιαίτερα σε ασθενείς κάτω των 30 ετών και σε ιδιαίτερα δραστήρια άτομα, συνίσταται η αρθροσκοπική αποκατάσταση των ανατομικών βλαβών του ώμου ακόμη και μετά από το πρώτο εξάρθρημα. Μία επέμβαση της μιας ημέρας, που αντί χειρουργικών τομών, ειδική κάμερα, το αρθροσκόπιο, εισέρχεται στην άρθρωση μέσω μιας οπής διαμέτρου μόλις 3.5-4.5 χιλιοστών!

Για τους περισσότερους ασθενείς με αστάθεια ώμου η αρθροσκοπική αποκατάσταση των μαλακών μορίων, όπως για παράδειγμα η συρραφή του επιχείλιου χόνδρου, είναι αρκετή ώστε να προσφέρει ένα άριστο κλινικό αποτέλεσμα. Σε ασθενείς με πολλαπλά εξαρθρήματα  το οποία έχουν οδηγήσει σε οστικό έλλειμα ωμογλύνης έχουν ένδειξη οι οστικές επεμβάσεις, όπως η οστεομεταφορά λαγονίου οστού στην ωμογλύνη ( eden – Hybinette) ή της κορακοειδούς απόφυσης του ώμου( επέμβαση latarjet)  προκειμένου να αποκαταστήσουμε την ανατομία και επιτύχουμε μία σταθερή άρθρωση.

Μετεγχειρητικά οι καθημερινές δραστηριότητες επιτρέπονται στο όριο του πόνου και οι κινήσεις περιορίζονται στο πρόσθιο τμήμα του σώματος. Η πλήρης κινητικότητα του ώμου  επανέρχεται στους 2 με 3 μήνες περίπου και η πλήρης αθλητική δραστηριότητα στους  4 με 6 μήνες αυξανόμενη προοδευτικά.